Baas in eigen huis

Stel je even voor: na een avondje uit met je geliefde kom je thuis en wordt er aangebeld. Als goede wereldburger – wie weet is het de collecte wel! – doe je de deur open voor een vrouw die vraagt of ze naar het toilet mag gaan. Je geeft haar toestemming. Een paar minuten later staan er opeens meerdere overvallers in het huis. Je wordt boos, wil niet dat ze je spullen meenemen, waarna de overvallers op een andere tactiek overgaan. Vriendlief wordt meerdere keren in zijn been geschoten, terwijl ze jou met een baksteen bewerken. Welkom thuis.

Ik was niet van plan ooit iets politieks te schrijven, maar het onmogelijke is gebeurd. Afgelopen weekend kwam ik bovenstaand verhaal tegen in het Algemeen Dagblad en het liet me niet los. Niet alleen ‘dankzij’ het bijzonder grove geweld dat de overvallers gebruikten, maar ook door het bericht dat deze slachtoffers nu zelf verdacht zijn. Ja, je hoort het goed. Deze mensen hadden het ‘gore lef’ om in hun eigen huis terug te vechten tegen een paar zwaargewapende mannen met als resultaat dat één van deze overvallers is overleden tijdens zijn poging om te vluchten. Phoe-phoe dat mag natuurlijk niet. Daarom adviseert de landelijke overvalcoördinator vervolgens om bij een overval te vluchten en geen weerstand te bieden. Domme eikel.

Dit is dan ook een van de weinige momenten waarop ik het volledig eens ben met Geert Wilders en zijn reactie: “Belachelijk”. Niet dat ik het aanmoedig om iemand compleet kapot te rammen. Maar doe even normaal; moeten we ons maar door een baksteen laten bewerken en hopen dat overvallers niet in een ‘moordbui’ zijn? Klinkt een beetje destructief. Natuurlijk is het niet bijzonder ‘slim’ om een overvaller proberen te overmeesteren, maar dit maakt normaal gesproken juist de helden in films en tijdens gijzelacties. Want dat is uiteindelijk wat we allemaal willen doen: die gore hufter in z’n kruis pakken en laten zien wie de baas is. Niet toekijken hoe je geliefde tot op het bot wordt geramd met een baksteen of tijdens sommige overvallen zelfs kapot wordt verkracht.

Dus meneer de overvalcoördinator; ik begrijp dat het van enorme intelligentie betuigd wanneer ik snel uit mijn huis zou rennen of als een weerloze pop op de grond ga liggen. Emotionele schade is echter toch al aangericht. Dus ik – een dommer persoon – doe hoogstwaarschijnlijk precies hetzelfde als deze twee mensen in Voorthuizen hebben gedaan. Ik bescherm waar ik van houd en pak eventueel de honkbalknuppel erbij. Als dat er echter toe leidt dat ik een verdachte wordt, moet de politie nog eens goed nadenken over welke idioot bij wie over de drempel is gestapt. Mij is vroeger namelijk geleerd dat ik met mijn fikken van iemand anders zijn spullen moet blijven. “Anders zwaait er wat.”