Nieuwe inspiratie, nieuwe website! Voortaan kun je op www.talktoyousoon.nl alle columns van mij lezen!
Hope to Talk To You Soon!
Jerney
11.9.13
23.7.13
Jij bent prachtig
Jij, jij bent de mooiste vrouw die ik ken. Je bent prachtig, sterk, knap en je hebt een fantastische persoonlijkheid. Je hebt humor, slaat jezelf door tegenslagen heen en weet je; je bent ook nog eens een verdomd sexy vrouw. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
9.7.13
Obsessed
Heleen Mees is waarschijnlijk het beste voorbeeld van iemand die net iets té ver ging met haar obsessie. Je ex-vriend een doodsvlucht toewensen en vervolgens melden dat je z’n ballen wilt likken is in ieder geval 'out of the box’. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
25.6.13
Gezond doen
Ik ben gek op eten. Vroeger vooral in de vorm van Haribo-snoepjes, maar tegenwoordig zijn ook gezonde, afwisselende gerechten welkom. Van die figuren die één cracker gedurende de dag eten; daar heb ik weinig mee. Nee, niks. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
11.6.13
Grenzeloos verliefd
We kunnen het op nog zo’n leuke manier zeggen, maar liefde maakt stekeblind. In veel gevallen is dat alleen maar goed (denk: remsporen wc), maar wat als je té blind wordt en niet meer ziet dat deze liefde niet goed voor je is? [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
28.5.13
De klant is...
Zit je dan. Bij de klantenservice van de Mediamarkt. Met het aangeschafte apparaat. Met de bon en het garantiebewijs. Helaas zonder goed antwoord, want: “Nee, mevrouw. Precies dat ene dingetje, daar is de garantie niet voor.” Kut. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
14.5.13
On(e)liners
Tegenwoordig zijn we massaal op zoek naar ‘de ware’. Dat is alleen niet meer zo eenvoudig als vroeger. Terwijl opa en oma elkaar bij de tramhalte ontmoetten, heb ik al moeite met het halen van de tram. Dus wat dan? [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
30.4.13
16.4.13
De relatie van de toekomst
In de toekomst zijn we minimaal één keer gescheiden en checken we dagelijks de sms’jes van onze vriend, terwijl we stiekem al maanden een affaire hebben met de getrouwde baas. Deprimerend? Lichtelijk. Waar? Like a heart attack. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
31.3.13
De grote aftakeling
Een paar maanden geleden was ik met mijn beste vriend aan het
lunchen en hij vond dat ik een column moest besteden aan ‘dé grote
aftakeling’. Hij begon zich namelijk een oude lul te voelen. En, nou ja,
dat is-ie natuurlijk ook. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
15.3.13
Dat jaloerse beestje
Vijftien jaar waren we. Dolgelukkig en voor altijd
‘hartsvriendinnen’. Dachten we. Maar van de één op ander dag sloeg het
om, gunden we elkaar het licht in de ogen niet meer. Het was over. Uit.
Toe-de-loe. [...]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
2.3.13
Koos Werkloos
Sommige mensen vinden het fantastisch om werkloos te zijn.
Lekker thuis. Televisiekijken. Zelf een manicure leren doen. Of zoiets.
Vond ik ook tof. Eén hele week lang. En toen begon de verveling. De
gi-gan-ti-sche verveling. [....]
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
19.2.13
Keukenprinses voor dummies
Sinds twee jaar begrijp ik eindelijk het nut van de grill in mijn keuken, dat soep en sapjesblenders niet samengaan en wat mierikswortel is. Het duurt even, maar dan ben je - bijna - een keukenprinses.
Lees de rest van deze column hier.
De Neukplaat
Vorige week kwam ik bij toeval terecht op mijn oude, vertrouwende radiozender SLAM!FM. Leuke zender, iets te vaak hetzelfde liedje. Dus tegenwoordig luister ik naar Radio 538 - waar ik ook elke dag naar hetzelfde liedje luister.
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
30.1.13
Borrelen
Tijdens mijn studententijd was het motto voor een avondje
uit meestal ‘Party. Hard’. Want wat moet je anders met de vrijheid van een eigen
woonruimte, genoeg nutteloze uren te besteden en een medicijnkastje vol
paracetamol? Precies.
Langzamerhand wordt echter iedereen – behalve ikzelf – ouder
en krijgen vrienden of vage kennissen een fulltime baan. Opeens gaan gesprekken
niet meer over belangrijke zaken als het volgende rondje, maar de koffiemachine
op werk of een ‘VrijMiBo’ (lees: kantoortaal voor de Vrijdag Middag Borrel). Op
dit soort momenten sluit ik mezelf dan ook mentaal af. Ik knik een paar keer,
mompel: “Ja, hm-hmm”, en denk ondertussen aan het broodje dat ik over vijf
minuten bij Bakker Bart ga halen. Want zelfs als semiwerkende heb ik weinig met
de begrippen koffieautomaat of VrijMiBo. Ik drink geen koffie, behalve als er
Starbucks op staat, en ‘borrelen’ klinkt als iets wat oude mensen met een
sigaar doen.
Deze borrel heb ik dan ook altijd weten te vermijden. Waar
moet ik het immers over hebben met collega’s of vreemden met een baan? Declarabele
uren (wat)? De AEX (wie)? Waar ik mijn geld in investeer (kleren)? Of misschien
een veilig onderwerp als de koffieautomaat? Dat klinkt nou niet bepaald sexy.
Het klinkt eerder als een avond die ik beter kan besteden. Voor de televisie bijvoorbeeld.
Maar tijdens oudejaarsavond ontdekte ik het fenomeen ‘FRANK’:
Dé borrel der borrels in Rotterdam. Geen idee wie FRANK is, wat hij doet en
waarom er een borrel naar hem is vernoemd, maar om 11 uur ’s avonds stond ik
tussen alle ‘FRANK’ers’ in de Cruise Terminal. Rete-gezellig, leuke muziek en
geen sigaarrokende oude mannen: Topavond dus. Maar aangezien dit een
oudejaarsfeest was, kreeg ik nog steeds niet echt het ‘borrelgevoel’. Dus toen FRANK
zijn naam waarmaakte, besloot ik dat ik met hem wel eens wilde borrelen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Ik snap nu dat ‘borrel’ eigenlijk een net woord is voor het ‘ik-zoek-een-neuker-voor-de-avond’
feestje. Of misschien voor de lieverds: Een partner voor life. Er waren
namelijk geen visitekaartjes te bekennen. Die van mij bleven ook onderin m’n
tas, want de voorstellen die ik kreeg, waren niet bepaald zakelijk. De borrel
van FRANK is daarom beter te omschrijven als loeren en sloeren met een
housebeat op de achtergrond. En echte knapperds in de zaal.
Sinds FRANK ben ik dan ook enorm fan van de VriMiBo. Wie
houdt er immers niet van loeren, sloeren en ouwehoeren? Dat ik om elf uur ’s
avonds in bed lig en ’s ochtends geen kater heb, is het ultieme extraatje voor
een 25-jarige. Tel daar nog eens alle knappe mannen bij op (veel), de
inwisselbare muntjes (jippie) en een huurbare locker voor al je rotzooi (dubbel
jippie) en ik ben om.
FRANK met jou ga ik nog heel vaak borrelen.
23.1.13
Waar is die oerman gebleven?
Afgelopen week las ik op Nu.nl de kop ‘Een op de tien mannen
gebruikt wel eens make-up’. Nou dan heb je me dus. Helemaal. Want wat the fuck?
Make-up? Mannen? Welke idioot staat tegenwoordig met de poederkwast voor de
spiegel?
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
Een hondenleven
Op zich vind ik het hele idee achter reïncarnatie niet bijzonder
aantrekkelijk. Ik bedoel, wie weet was ik in mijn vorige leven een strontvlieg.
Of Hitler. En dat is toch balen.
Lees de rest van deze column hier.
Lees de rest van deze column hier.
2.1.13
Het push-up effect
Ik ben gek op lingerie. Naar mijn mening kan een vrouw hier
niet genoeg van in de lades hebben liggen. En dan heb ik het niet over die witte
omaslips voor ‘extra ondersteuning’. Nee, ik bedoel van dat spul waar je vent
kwijlend naar kijkt in de lingeriezaak, terwijl jij op zoek was naar warme
sokken. Sexy ondergoed dus. Leuk voor jou. Leuk voor anderen.
Op zich is dit sowieso al een hele zoektocht in Nederland.
Tenminste, als je geen 300 euro wilt betalen voor een slipje bij Agent Provocateur.
Dan blijft al snel H&M of Hunkemöller over, want HEMA kent geen ‘kant’ en
de setjes van de Bijenkorf zien eruit alsof ze na één ronde in de wasmachine uit
elkaar donderen. Voor het echte ’50 tinten
grijs’ setje kun je natuurlijk nog terecht bij Christine le Duc, maar zo’n
slipje zonder kruis is verdomd onhandig als je ongesteld bent. Dan maar ietsje sekslozer.
Het is alleen jammer dat de collecties van H&M en
Hunkemöller vaak bestaan uit ‘meer van hetzelfde’. Meer zwart, meer Snoopy, meer
setjes in tien verschillende kleuren en natuurlijk de ‘ik moet me in een
loeistrak jurkje proppen’ afdeling. Meestal heb ik dan ook meerdere
shopmomenten nodig voordat ik lyrisch een leuk setje tegenkom. Kerstmis lijkt
de enige uitzondering. Dan kijkt Sylvie van der Vaart Meis geil vanuit
de etalage toe hoe alle pornografische slipjes uit de bakken worden gegraaid. Blijkbaar
snappen we met Kerst wél dat je je mooier voelt met een sexy setje om je kont.
Hoe groot is echter de afknapper voor het mannelijk geslacht, wanneer blijkt
dat het meisje onder de beha geen cup DD heeft, maar een dubbele A-tiet? ‘Instant’
slappe piemel moment. Lijkt mij.
Ik snap dan ook niet waarom H&M en Hunkemöller steeds
weer een ‘Maximizer’ door m’n strot willen duwen. Mag ik niet gewoon tevreden
zijn met ‘een handje vol’? Móet ik een complex over mijn prima borsten hebben
en dit oplossen met een vijf centimeter dikke beha? Want daar lijkt het
verdomme wel op. Er is namelijk geen kanten behaatje meer te vinden in mijn
maat. De beha’s met uithaalbare kipfilets lijken ook verdwenen en vervangen
door monsterlijke rubbervullingen. Geen opties; Pamela Anderson is de nieuwe
standaard in lingerieland. And I hate it.
Dus hierbij Meneer Hunkemöller en Hennes (of Mauritz): Die knalrode
slipjes, de jarretels en mooie kanten setje zijn te gek. Echt waar. Wie wil
zich onder haar jeans en Converse sneakers nu niet een ware seksbom voelen? Maar
even onder ons. Wie neemt me verdomme nog serieus als mijn borsten recht onder
m’n kin vooruit steken? Ik leef niet in Los Angeles en ben niet op zoek naar
mijn eerste Playboy shoot. Sterker nog: Ik heb een cupmaat die de helft van het
vrouwelijke volk heeft (tenminste dat denk ik; waarom zijn de beha’s anders altijd
uitverkocht in mijn maat?). Ik ben heel blij met die maat en hoef dus geen beha
met de ‘allernieuwste lifttechniek’, want – laten we eerlijk zijn – over een
paar jaar is er geen liften meer aan. Dus doe mij maar gewoon een ‘minimizer’. Met
weinig stof en in een mooi kleurtje. Ik weet zeker dat deze een man ook kan
laten kwijlen, zelfs zonder – fake – DD.
Abonneren op:
Posts (Atom)